αγιο βασιλιατικα

την τεταρτη που μας περασε, ο γιαννης ντυθηκε αγιος βασιλης για τα παιδακια των εργαζομενων στο ινστιτουτο με το οποιο συνεργαζεται.
μια καπα και ενα καπελο με γενειαδα ηταν η στολη και συμπληρωνοταν απο ενα ξυλο τυλιγμενο σε αλουμινοχαρτο για μπαστουνι και ενα σακο 'poste de france'.

το γελιο που εκανα προσπαθωντας να στριμωξω ενα τεραστιο μαξιλαρι, που και καλα επαιζε το ρολο της κοιλιας, αλλα ηταν τοσο μεγαλο που ξεκινουσε λιγο κατω απο το λαιμο.
το δεσαμε με ενα χοντρο σκοινι μην πεσει και η 'ντουλαπα αγιος βασιλης' ηταν ετοιμος για δραση.

τα παιδακια ηταν αρκετα πιο ψυχραιμα απο αυτο που περιμενα.
τι περιμενα;
τιποτα ουρλιαχτα, μαλλιοτραβηγματα για το ποιος θα καταφερει να αγγιξει λιγο απο γενειαδα ή εστω την ακρη της φορεσιας, μαχη για ενα αυτογραφο και γενικα μια μαζικη υστερια...

η διανομη των δωρων εγινε σε πολυ πιο ψυχραιμο κλιμα τελικα.

τα παιδια ακουγαν το ονομα τους και πηγαιναν να παρουν το δωρο τους. καποια απο τα μικροτερα μαλιστα φοβοντουσαν να πλησιασουν τον αγιο βασιλη. μαλλον εκριναν τον ογκο του πολυ επιβλητικο. τρια απο τα μεγαλυτερα παιδια του χαρισαν απο μια ζωγραφια.

φευγοντας σκαει και η ερωτηση παγιδα απο ενα αγορακι 'ο αγιος βασιλης απο την καμιναδα δεν ερχεται και φευγει;'


ακολουθει κειμενο με προβληματισμο...